Pon - Pt: 7:00-19:00
Weekendy i święta: 9:00-17:00
Eksperci na naszej infolinii chętnie odpowiedzą na wszystkie Twoje pytania związane z badaniami lub Twoim problemem. Zadzwoń
Napisz maila:
biuro@testdna.pl
Sprawdź placówkę w Twoim mieście:
www.testdna.pl/punkty-pobran/
Na rynku dostępnych jest wiele badań na nietolerancje glutenu. Pojawia się więc pytanie: które z badań wybrać? Wybór odpowiedniego badania na gluten jest ważne, gdyż błędne zidentyfikowanie rodzaju choroby glutenowej może nas kosztować utratę zdrowia. Wraz z pojawieniem się objawów typowych dla chorób związanych z nietolerancją glutenu na początku myśli się o wykonaniu badania genetycznego, gdyż celiakia to choroba o podłożu genetycznym. Jakie badanie na gluten wybrać?
Spis treści
Jakie badanie na nietolerancje glutenu zrobić? Badanie na celiakię, które warto wykonać jako pierwsze to badanie genetyczne w kierunku celiakii. Wiąże się to z faktem, że jest to choroba o podłożu genetycznym i można na nią zachorować, jedynie posiadając przynajmniej jeden z genów: HLA-DQ2,2 HLA-DQ2,2 HLA-DQ8.
Drugim krokiem po wykonaniu testów genetycznych będzie udanie się na badania krwi – badania przeciwciał. Takie badanie wykonuje się w tym przypadku, gdy wykazano predyspozycje genetyczne w kierunku celiakii. Badania na przeciwciała pozwolą określić, czy choroba jest obecnie aktywna. Aby tak się stało, podwyższony poziom we krwi powinny wykazywać przeciwciała przeciwko:
Warto zaznaczyć, że decydując się na takie badanie nie można zastosować diety bezglutenowej, ani praktykować unikania glutenu, ponieważ może to zafałszować wyniki testów. Uważa się również, że badania krwi u dzieci poniżej drugiego roku życia są mało wiarygodne.
Ponadto brak wskazanych przeciwciał wcale nie wyklucza całkowicie celiakii, gdyż część chorych ich nie wytwarza. Dodatkowo badania serologiczne nie są w stanie wykazać wczesnego stadium choroby trzewnej. W związku z tym należałoby cyklicznie badać krew w kierunku celiakii.
Kolejny krokiem w diagnostyce celiakii może być biopsja jelita Jeżeli rozpoznanie schorzenia jest trudne lub chce się dokładniej ocenić stan jelit, zaleca się wówczas biopsję jelita cienkiego. Umożliwia to dokładną ocenę stanu kosmków jelitowych. Przy chorobie trzewnej zostają one uszkodzone wskutek toksycznego działania glutenu. W związku z tym zmniejszają się możliwości wchłaniania składników odżywczych, przez co dochodzi do niedoborów witaminowo-mineralnych.
Gluten jest mieszanką białek gliadyny i gluteiny. Głównym źródłem glutenu są zboża i produkty zbożowe, przede wszystkim pszenica, żyto i jęczmień, oraz hybrydy tych zbóż (np. pszenżyto) i produkty je zawierające. Owies nie zawiera glutenu, ale w procesie produkcji może zostać nim zanieczyszczony, dlatego jeśli jest bezglutenowy powinien zawierać stosowne oznaczenie.
Wymienione zboża są powszechnie i bardzo często wykorzystywane w przemyśle spożywczym. Gluten znajdziemy w większości produktów, z których korzystamy na co dzień. Wiele osób, ze względu na popularność w ostatnim czasie diety bezglutenowej, unika lub całkowicie rezygnuje ze spożywania glutenu, nie zdając sobie sprawy, w czym się znajduje i że jego całkowita eliminacja jest dobra tylko dla osób chorujących na celiakię.
Gluten znajduje się w około 90% produktów spożywczych. Dlaczego? Jest unikatowym składnikiem, gdyż ma silne wartości wiążące. Gdy mąka z tych zbóż zostaje zmieszana z wodą, białka glutenu tworzą lepką sieć, która swą konsystencją przypomina klej. Ta właściwość glutenu sprawia, że ciasto daje się lepić i formować, a wypieki – stają się smaczne i puszyste. Pszenica jest głównie węglowodanem. Tylko w 10-15% jest białkiem, z którego 80% stanowi właśnie gluten.
Celiakia, czyli trwała nietolerancja glutenu, potocznie nazywana nietolerancją glutenu, aż 40-krotnie zwiększa ryzyko rozwoju nowotworów układu pokarmowego [1].
Celiakia jest najpoważniejszą chorobą związaną z glutenem. Jeśli podejrzewasz, że gluten może Ci szkodzić, jako pierwsze badanie na gluten powinno być wykonane badanie genetyczne w kierunku celiakii.
Nietolerancja glutenu to trwała choroba uwarunkowana genetycznie. Mogą na nią zachorować jedynie osoby posiadające przynajmniej jeden z genów (HLA: DQ2,2, DQ2,5, DQ8). Choroba może uaktywnić się w każdym momencie życia, np. podczas ciąży czy przy silnym stresie.
Nietolerancja glutenu prowadzi do reakcji autoimmunologicznej. Jest nią degradacja kosmków jelitowych odpowiadających za wchłanianie substancji odżywczych ze wszystkiego, co przechodzi przez jelito cienkie (wartości odżywczych z pożywienia, suplementów diety czy leków).
Większość osób słysząc o celiakii, uważa, że na pewno ich to nie dotyczy. Istnieje wiele mitów, np. że jest to choroba występująca tylko u małych dzieci, Objawy nie wydają się ponadto na tyle poważne, żeby to mogła być celiakia. Najbardziej typowe objawy celiakii nie różnią się od objawów alergii czy nadwrażliwości na gluten i są to: bóle brzucha, wzdęcia, zaparcia, wysypki, swędzonki, pokrzywki… W związku z tym celiakia bardzo często jest błędnie diagnozowana jako alergia, nadwrażliwość czy zespół jelita drażliwego. A to może nieść za sobą rozwój wielu poważnych chorób.
Aktualnie 60% nowo rozpoznanych przypadków celiakii dotyczy osób dorosłych.
Badania mówią, że aż 95% chorych nie wie o swojej celiakii [2], a średni okres postawienia diagnozy wynosi 10 lat.
Może się wydawać, że nie ma znaczenia, czy mamy celiakię, alergię czy nadwrażliwość na gluten. Jednak w rzeczywistości rozpoznanie jednostki chorobowej jest bardzo istotne.
Różnica polega na tym, do jakich skutków może prowadzić problem z glutenem. Trzeba rozróżnić:
Spis treści
Artykuły
Badania
Koszyk
