Nieleczona celiakia to jedna z przyczyn poronień na wczesnym etapie ciąży. Celiakia może również przyczynić się do trudności zajściem w ciążę. Wynika to z niedoborów substancji odżywczych niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania organizmu. W efekcie zarodek nie otrzymuje potrzebnych do rozwoju składników. Wczesne zdiagnozowanie celiakii i podjęcie leczenia zdecydowanie zwiększa szanse na zajście i utrzymanie ciąży.
Poronienia a celiakia – jak celiakia może wpłynąć na przebieg ciąży?
Celiakia może mieć znaczący wpływ nie tylko na komfort życia, w wyniku towarzyszących jej objawów, ale również na płodność kobiet, przebieg ciąży oraz rozwój płodu. Płodność rozumiana jako możliwość zajścia w ciążę oraz urodzenia prawidłowo rozwiniętego noworodka jest uwarunkowana przez odpowiednie przygotowanie organizmu kobiety, w tym możliwość gromadzenia substancji odżywczych dostarczonych w zbilansowanej diecie. Niezbędny w tym procesie jest prawidłowo funkcjonujący układ pokarmowy.
Nieleczona celiakia, upośledza działanie układu trawiennego i uniemożliwia przyswajanie niezbędnych do zdrowego rozwoju ciąży substancji odżywczych takich jak: magnez, cynk, selen, żelazo oraz witamin: A,D,K,E i kwasu foliowego. Braki tych podstawowych mikroelementów prowadzą do osłabienia organizmu. Uniemożliwia to zagnieżdżenie się zarodka i utrzymanie ciąży. Można tego uniknąć wcześnie diagnozując celiakię oraz wprowadzając pod opieką specjalisty dietę bezglutenową.
Ryzyko poronień w przypadku nieleczonej celiakii jest dziesięciokrotnie wyższe niż przypadku chorych, u których całkowicie wyeliminowano z diety gluten. W kontekście powikłań choroby i jej wpływu na rozwój płodu, a później dziecka, warto dodać, że niedobory kwasu foliowego oraz witamin z grupy B (głównie witamina B6) obserwowane w celiakii przyczyniają się do zaburzeń metabolizmu kwasów nukleinowych oraz do hiperhomocysteinemii (nadmiernej ilości aminokwasu homocysteiny we krwi), która to z kolei prowadzi do rozwoju chorób układu krążenia i wad wrodzonych potomstwa.
Celiakia przyczyną poronień?
Celiakia powoduje wyniszczenie organizmu poprzez niedobory składników odżywczych i tym samym uniemożliwia właściwy rozwoju płodu. Dlatego jeśli dotychczasowe badania wykluczyły inne przyczyny poronienia oraz wystąpiły objawy jak: anemia i niedobory witamin czy też zakłócenia w działaniu układu pokarmowego (bóle brzucha, wzdęcia, wymioty), warto wykonać badanie w kierunku celiakii. Jest to szczególnie ważne gdyż lekarze często nie łączą celiakii z poronieniem. Wynika to z faktu, że u osób dorosłych może przebiegać bezobjawowo i uaktywnia się dopiero pod wpływem silnych bodźców jak np. ciąża.
Celiakia a poronienia – dlaczego warto sprawdzić, czy nie masz celiakii?
- Zyskasz szansę na poznanie przyczyny poronienia. Szczególnie, że aż 95% chorych na celiakię nie ma świadomości swojej choroby – być może znajdujesz się w tej grupie, a celiakia w ukryciu zaburza Twoją płodność?
- Jeśli celiakia zostanie wykryta, rozpoczniesz odpowiednie leczenie, które pomoże Ci począć i urodzić zdrowego maluszka. Badania wskazują, że wiele kobiet doświadczających straty (chodzi też o poronienia nawykowe) z powodu nieleczonej celiakii po wyeliminowaniu glutenu zachodzi w ciążę i rodzi dziecko.
- Zmniejszysz ryzyko innych komplikacji ciążowych. Nieleczona celiakia wiąże się nie tylko z większym ryzykiem poronienia. Może też powodować przedwczesne zakończenie ciąży (przed 37. tygodniem), stan przedrzucawkowy, krwotok poporodowy czy wewnątrzmaciczne obumarcie płodu oraz niekorzystnie wpływać na rozwój dziecka (np. powodując jego niską masę urodzeniową.
- Dowiesz się, czy Twoje potomstwo też jest narażone na wystąpienie celiakii. Trwała nietolerancja glutenu to choroba dziedziczna, więc jeśli masz geny związane z celiakią, możesz przekazać je też swoim dzieciom.
Umów badanie
Poronienia a celiakia – badanie genetyczne pomoże w ustaleniu przyczyny poronienia
Celiakia jest chorobą genetyczną. Aby ją zdiagnozować sprawdza się czy w DNA obecne są geny HLA-DQ2 i HLA-DQ8. Występują one wyłącznie przy celiakii, zatem ich brak pozwala na całkowite wyeliminowanie choroby. Badania genetyczne poleca się szczególnie ze względu na możliwość uniknięcia biopsji jelita.
Jeśli obecność genów zostanie zdiagnozowana zaleca się wykonanie badania serologicznego.
Badania serologiczne to oznaczenie obecności i stężenia przeciwciał. Przeciwciała najczęściej oznacza się w surowicy krwi. W kontekście diagnostyki celiakii zwykle oznacza się stężenie przeciwciał w klasie IgA:
- przeciwko transglutaminazie tkankowej (tTG),
- przeciwko deaminowanemu peptydowi gliadyny (DGP)
- przeciwko endomysium mięśni gładkich (EmA)
Wysoką wartość diagnostyczną wykazują szczególnie przeciwciała transglutaminazy tkankowej (tTG) w klasie IgA – które należy wykonać wraz z ogólnym poziomem IgA ( może się tak zdarzyć, że mamy niedobór IgA i badanie może dać fałszywy wynik). W przypadku wystąpienia niedoboru IgA ocenia się przeciwciała w klasie IgG. Można także od razu zbadać przeciwciała w obu klasach (IgA i IgG).
Wymienione wyżej przeciwciała są specyficzne dla celiakii – są to najczęściej zlecane badania serologiczne przez lekarzy gastrologów i ich obecność we krwi, wraz z pozytywnym wynikiem badania genetycznego, prawie zawsze jednoznacznie potwierdza chorobę.
Nietolerancja glutenu badania i nie tylko – dowiedz się więcej: